ode aan christa – jaap jungcurt

door johan velter

Het boekje is in 2013 verschenen maar het is slechts pas kort dat ik ervan vernam. Ode aan Christa brengt 5 werken van Jaap Jungcurt bij elkaar. Het zijn prenten uit de jaren zeventig en we herkennen die periode. Het zijn de jaren van De Bezige Bij-reeks Literair Paspoort, een periode die na de ‘vlekken’tijd kwam. De tekenwijze is beheerster, de lijnvoering strak. Er treedt een strengheid op, een vakmanschap, een rust vooral. Ook valt op hoe weinig ruimte overgelaten wordt: het vlak wordt volledig gevuld – niet vanuit een negatief gevoel (het ‘horror vacui’) – maar vanuit een meesterschap: het vlak wordt met vlakken gevuld. Wie heeft, geeft.

Sommige prenten doen denken aan het surrealisme, vooral in de antropomorfe elementen (Z.G.B., 1973), andere aan een vernieuwd classicisme (V.E.K., 1975) waar de binnenruimte een opening naar buiten krijgt en de voorruimte gevuld wordt met meetkundige figuren, maar ook met een geharnaste vuist, een vis, en een figuur met engelachtige vleugels. Een andere prent (Z.O.V., 1975) verwijst dan weer naar het dadaïsme van George Grosz en Oskar Schlemmer: een wereld van anonimiteit waar de mens niet meer bestaat, ontdaan is van zijn onhebbelijkheden.

De titel van het boekje verwijst naar de vrouw van de schilder, Christa Pfeiffer, gestorven in 2003. Het geheel is een leporello, liefdevol gebonden en gemaakt. Voor foto’s van en informatie over het boekje: http://www.seugling.nl/projecten.html